26 februari 2011

Leuk voor tussendoor

Soms, heel soms.....deze momenten zijn zeldzaam wanneer je eenmaal kinderen hebt.....maar soms.... heb je wat tijd over. Gewoon een half uurtje, of een uurtje waarop je lekker iets voor jezelf kunt doen. Een momentje waarin je ervoor kunt kiezen om lekker met een boek op de bank te gaan zitten, om even met de voetjes omhoog te gaan, om even helemaal niets te doen.

Ik kan dat dus niet he, niets doen.

En dus komt er op zo'n moment, wanneer ik mij net op de bank heb geinstalleerd, met dat goede boek, de grote mok heerlijk geurende thee, klaar om even helemaal weg te dromen, altijd een kriebel naar boven drijven. Hij begint in mijn buik en kruipt door mijn hele lichaam. Net zo lang totdat ik echt niet meer stil kan zitten en gewoon achter mijn naaimachine moet kruipen.

Tijdens een van deze momenten kwam ik op het idee om te gaan zeefdrukken. Maar helaas, mijn speciaal achterover gedrukte kopieerpapierwikkel bleek de enige in zijn soort te zijn die niet aan een stof blijft plakken wanneer je hem er bovenop strijkt. Mijn zeefdrukpoging strandde dus al vrij snel.

Gelukkig had ik wel enkele kwasten in huis en dus werden de shirts alsnog versierd. Voor Oudste Zoon werd er een helikopter op het shirt geschilderd en voor Jongste Zoon kwam er een alien op het shirt gevlogen.

Ziehier: het resultaat!






de helikopter is tijdelijk gevlogen....

17 februari 2011

Geduld is een schone zaak....

De afgelopen weken heb ik niet stilgezeten en zijn er aardig wat freubeltjes gefabriceerd. Maarrrr...... dit zijn allemaal cadeautjes en dus verrassingen voor anderen, dus kan ik ze nog even niet hier op de site showen. Want tsja....dan zou de verrassing er al snel vanaf zijn he?! Maar er is goed nieuws, want new babies are on the way dus ook deze freubeltjes kunnen (hopelijk) zeer snel ook aan het grote publiek worden vertoond.

Helaas hebben in Huize ItsieBitsie de bacillen flink toegeslagen en staat de naaimachine dus alweer een hele week (!) onaangeraakt in een hoekje. Het arme ding krijgt al bijna last van ontwenningsverschijnselen. Gelukkig lijkt het sterke anti-bacteriele regime zijn vruchten af te werpen en dus staat er voor morgen een leuk bezoekje aan de stoffenmarkt op het programma en kan daarna de naaimachine weer onder het stof vandaan worden getoverd.

Op het programma staat o.a. een nieuwe en verbeterde Mei Tai, een schattig jurkje, een tissue-doosje-opberg-tasje en een carnavals-outfit.

Nog even geduld dus...maar dan wordt jullie wachten beloond!

5 februari 2011

Keukenprins(es)je

Oudste Zoon helpt mij graag wanneer ik in de keuken bezig ben. Vooral wanneer ik lekkere dingen, zoals cupcakes maak. Goh....

Hij gaat dan op een keukenkrukje staan en is dolgelukkig wanneer hij ook spulletjes mag pakken, aangeven of wanneer hij zelf de vormpjes voor de koekjes mag uitdrukken.

Maar wat is nu een kok zonder schort of sloof? En mijn eigen keukenprinsje in de dop verdient natuurlijk wel het allermooiste en allerbeste! Om een lang verhaal maar even kort te maken; de naaimachine (en dus ik ook) werd weer flink aan het werk gezet. Onder toeziend oog van Oudste Zoon werd het schortje in elkaar gedraaid. En een echte kok kan natuurlijk niet zonder een koksmuts en een pannenlap. Toen alles eenmaal af was, was Oudste Zoon helemaal in zijn nopjes. Zo blij zelfs, dat hij vond dat er voor Nichtje ook een schort gemaakt moest worden. Gelukkig heb ik inmiddels wel een redelijke stofvoorraad opgebouwd en dus vonden we ook nog wat leuke printjes voor Nichtje. En tadaaa.....het resultaat!


Schortje voor Nichtje


Schortje voor Oudste Zoon




3 februari 2011

Dicht bij mama en lekker warm

Wanneer ik kan, draag ik Jongste Zoon in mijn heerlijk zachte, geweven Girasol draagdoek, of in mijn zelfgemaakte Mei Tai.

Een aantal weken geleden sloeg de kou natuurlijk ongenadig toe en dus moest er iets worden bedacht om Jongste Zoon warm te houden wanneer hij werd gedragen. Nu zul je misschien denken: 'ja maar, dan trek je hem toch gewoon een warm fleecepakje ofzo aan?' Dat kan natuurlijk, maar Jongste Zoon heeft er een gewoonte van gemaakt om bij wandelingen die langer dan 10 minuten duren in slaap te vallen in de doek. Wanneer je dan ergens binnen komt en hij een fleecepakje aanheeft, kan hij niet rustig verder slapen, want een fleecepak is binnenshuis toch echt een tikkie te warm. En om dat ik het zo sneu vind om Jongste Zoon steeds wakker te maken wanneer we ergens binnen gaan (en gewoon heel erg kan genieten van zo'n klein, snurkend hoopje mens tegen mij aan te dragen) zocht ik dus een andere oplossing. Van een stuk overgebleven katoen, een stukje canvas en een stuk lekker warme fleece maakte ik een draagcover. Ideaal, want zo blijft Jongste Zoon (en ikzelf ook) toch lekker warm buiten en hoef ik hem niet steeds te storen in zijn slaap.






Van een ander stuk fleece en een heel oude fleece-jas heb ik vervolgens nog een draagjas gemaakt voor wanneer Jongste Zoon straks op de rug gedragen gaat worden. Dat ziet er ongeveer zo uit:





Roooooooooze

Een vriendinnetje van mij was zwanger, hoogzwanger zelfs toen ze mijn DIY luiertas spotte. Nou, zo eentje wilde ze ook wel hebben! Ik ben natuurlijk de belabberdste niet en heb haar dus direct aangeboden om er ook zo eentje voor haar te maken. Handig ook trouwens, want zo ik meteen een leuk kraamcadeautje voor als de kleine meid straks geboren zou worden.


De stofjes werden via internet uitgezocht en zodra deze binnen kwamen en ik de tijd had om achter mijn naaimachine te kruipen, werd de tas in elkaar gedraaid. Gaandeweg bedacht ik steeds meer leuke dingetjes die ik van de overgbeleven stof zou kunnen maken. Een luiertas kan natuurlijk niet zonder opbergzakje voor de extra set kleertjes, er werd een handig klein luier-en-billendoekjes-meeneem-zakje gemaakt, een bijpassend speenkoordje, een speen-knuffeldoekje en een labeldoekje. Een prima kraamcadeau leek mij zo.

Ook voor de grote broer in wording werd een cadeautje gemaakt, zodat hij ook wat om uit te pakken had. Het mannetje is gek op kleuren, dus fabriceerde ik een potlodentol.

Tot slot had het vriendinnetje mij een tijdje geleden al gevraagd om een paar van die handige spuugdoekjes voor haar te maken, dus werden er heerlijk zachte badstof en een paar meter vrolijk gekleurd biasband tevoorschijn getoverd. Even stikken en het kraamcadeau was af.

Vorige week is het vriendinnetje bevallen van een prachtige, kerngezonde dochter. En gisteravond mocht ik de nieuwe aanwinst komen bewonderen. Heerlijk hoor, dat kleine spul. En wat een friemelhandjes weer. Je zou toch bijna zelf weer willen..... Maar goed, ik ging op pad, met alle cadeautjes in vrolijke papiertjes gewikkeld. Ik vond het best een beetje spannend, want dit was toch wel de eerste keer dat ik echt iets voor iemand anders had gemaakt en tsja, dan kun je zelf wel tevreden zijn met het resultaat, maar wat vindt de ander er dan van? Het uitpakken was een groot papierfestijn en gelukkig viel alles in de smaak.

En dan kan ik nu eindelijk de foto's plaatsen, want ik wil mijn nieuwste creaties natuurlijk heel graag showen!

De rooooze tas



De bijpassende rooooze spulletjes






De blauwe potloodrol




De spuugdoekjes






En oh ja....van mijn roze-manie ben ik voorlopig wel weer even verlost hoor, ik zie nog steeds fuchsia-roze canvas-vlekken voor mijn ogen dansen.