Een jongenstas....nou ja, een beetje dan!

Oudste Zoon had mij zien werken aan een luiertas. Hij had de afgelopen dagen wat om mij heen staan drentelen, had wat oehh's en aaahhh's gekird bij het zien van de stofjes en bij het zien van de vorderingen. Groot was dan ook zijn verontwaardiging toen de door hem zo begeerde tas niet voor hem bleek te zijn en zonder pardon veilig voor vieze kinderhandjes werd opgeborgen. Meneer was op zijn zachtst gezegd niet content. Zijn eigen rugtasje werd hem aangeboden, maar dat was niet goed genoeg, mama's tas werd hem aangeboden, maar dat was ook niet naar meneers zin. Het MOEST en ZOU een tas worden die mama voor hem had gemaakt.

Goed, geen probleem, maar dat moet je wel even wachten schat. We zullen eerst wel eens samen stof uitzoeken. Mijn stoffenkastje ging open en dit bleek een waar walhalla te zijn voor Oudste Zoon. Alle stofjes moesten worden gekeurd en na wikken en wegen koos hij dan toch het stofje dat hem het meest begeerde. Dat het daarna alweer bedtijd was, viel niet in goede smaak en al huilend om 'mama tas maken' werd hij naar boven afgevoerd. Zonder de belofte dat ik een tas zou maken, wilde hij niet gaan slapen.

's Ochtends bij het ontwaken was het eerste wat ik door de babyfoon hoorde 'Mama tas maken' 'Jaahhhhh!'. Grappig altijd, hoe peuters juist datgene onthouden wat niet zo belangrijk is, terwijl belangrijke dingen soms 'opeens' zijn 'vergeten'. Maar goed, ik kwam er dus niet onderuit en dus heb ik hem beloofd dat ik na mijn werk direct een tas voor hem zou maken. Zo gezegd, zo gedaan en toen Oudste Zoon door Man werd opgehaald op het kinderdagverblijf, legde ik de laatste hand aan zijn tas.

De tas werd met groots enthousiasme in ontvangst genomen. Er werd even mee geshowd, er werd wat duplo in gedaan, er werd mee op de bank gesprongen en toen werd de tas weggelegd. Om de rest van de dag niet eens meer aangekeken te worden. En de volgende dag ook niet. Arme, arme, arme jongenstas.......

Labeltje hier, labeltje daar...

Waar Oudste Zoon het veel te dure labeldoekje wat hij van zijn oom en tante had gekregen al 2 jaar links laat liggen, is Jongste Zoon helemaal wild van labeldoekjes. Hij sabbelt en knaagt er lustig op los. Maar ja, zo'n doekje moet natuurlijk ook wel eens in de was en dan heb je een paar uur geen doekje (ok, eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat in dit huishouden kunnen die paar uurtjes ook nog wel eens een paar dagen worden) In de ogen van een baby van pak hem beet 8 maanden is dit natuurlijk onbegrijpelijk. En dus was het Hoog Tijd om een reserve labeldoekje in elkaar te freubelen.

Ik ging op zoek naar labeltjes, een zacht stofje voor de achterkant en leuke printjes voor de voorkant. Het leek me wel leuk om er een beetje een stoere print aan te geven, want dat is weer eens wat anders dan het eeuwig zoete printje waar je als kersverse ouders mee dood wordt gegooid. Voor het eerste labeldoekje heb ik dus gekozen voor een krantenprint voor de voorkant van het doekje en voor een stoere zwarte fleece voor de achterkant van het doekje.

Ik had al snel de smaak te pakken en freubelde nog wat labeldoekjes in elkaar. Ditmaal wel met veel roze en schattige prints, want in mijn omgeving worden toch echt voornamelijk meisjes geboren. En die mama's houden van roze en schattig. Geen probleem natuurlijk!

Tot slot leek het mij nog wel eens leuk om wat stofjes te combineren. Ik vond tussen mijn stofjes nog een leuk boerentafereeltje, een rood stofje met witte stippen en een rood-wit-blauw geruit stofje met hartjes. Dat moest gewoon wel een leuke combi worden! Voor de achterkant vond ik nog wat knuffelzachte witte fleece, ik grabbelde naar wat rood-wit-blauwe labeltjes en dit alles resulteerde in het 'Hollandsglorie-labeldoekje'.

En mocht er nog iemand een leuk labeldoekje willen.....ik heb nog heel veel leuke labeltjes en stofjes liggen, dus 'U roept, wij draaien'. Of eigenlijk 'u roept, wij naaien'.

Enkele DIY projectjes

Mijn allereerste DIY projectje; de spuugdoekjes.

Een speendoekje

De voetenzak:

De Mei Tai

De Mei Tai aan het werk

De luiertas

Onderaan beginnen...

Wanneer je een tijdje thuis zit en je kunt niet zo veel, kan het zijn dat de verveling een beetje begint toe te slaan. Niks aan natuurlijk, dus ga je dan op zoek naar dingen die je wel kunt, om zo het overschot aan tijd dat je hebt op te vullen met leuke en interessante dingen.

Mijn eigen zoektocht voerde mij voornamelijk over het Internet en een heleboel daarbij behorende fora. Ik keek eens hier, snuffelde eens daar en bleef uiteindelijk op een paar fora hangen. Op een van deze fora maakten de forummers veel dingen zelf. Dat kan varieren van wasmiddel en luiers, tot hippe ergonomische babydragers.

Ik heb toen mijn moeder eens lief aangekeken of ik haar naaimachine mocht lenen en tot mijn grote vreugde was dat geen enkel probleem. En zo geschiedde.

Mijn eerste projectje bestond uit enkele heel simpele spuugdoekjes, naar een model dat ik ooit ergens in een winkel had gezien, maar veel te duur vond. Ik ging aan de slag en wat bleek; ik kon zelf ook zulke leuke spuugdoekjes maken! En dus maakte ik er nog een paar meer voor mijzelf, gaf er eens een paar weg als kraamcadeautje en inmiddels heb ik zelf een aantal heuse 'bestellingen' mogen ontvangen.

Ik had de smaak te pakken en begon aan mijn tweede projectje; een voetenzak voor in de maxi cosi van mijn jongste zoontje. Een rechttoe-rechtaan-model, maar hier is al menig enthousiaste reactie op gekomen.

Tijd voor een wat 'zwaarder' project. Een Mei Tai (ergonomische babydrager). Dit was al een wat omvangrijker project, waarvoor ik ook echt even moest gaan zitten om goed te bestuderen hoe zo'n patroon nou eigenlijk in elkaar zit. Maar ook dit project lukte.

Een vierde project was een luiertas, geinspireerd op de zogenaamde 'Onbag'. Aan de hand van enkel een paar foto's en na wat bloed, zweet en tranen kwam ook dit project weer tot een zeer bevredigend resultaat. De tas wordt veel gebruikt, als luier-/draagdoektas, maar ook als boekentas en gewoon als tas waar heel erg veel troep in meegesleept kan worden.

Tussendoor maak ik eens een labeldoekje hier, een speenkoordje of speendoekje daar en in mijn hoofd zweven allerlei leuke ideeen als accessoires voor de luiertas en  als verbetering van de Mei Tai.

Natuurlijk vind ik het erg leuk om een beetje te showen met mijn DIY spulletjes, dus heb ik besloten deze blog op te richten om zo een plekje te hebben om mijn mooie (vind ik dan he?!) DIY spulletjes op te tonen.